Skuwka jest agletem, ale nie zawsze aglet to skuwka. Wiele osób myśli (pewno dlatego, że czerpie wiedzę z internetu, a on jest młodziutki), że słowo aglet oznacza po prostu po angielsku skuwka…

…i tu się mylą. Polacy wieki temu nazywali końcówki rzemieni i sznurowadeł właśnie agletami, słowem pochodzącym z łaciny, a nie z angielskiego 😉 Pamiętać trzeba, że Anglicy mają też słowo ferrule, znacznie bliższe naszej polskiej skuwce. Natomiast słowo aglet pochodzi od łacińskiej igły, więc w znaczeniu agletu, gdyby powstał logiczny neologizm, to słowo aglet, zastąpiłaby „igliczka”. Bowiem pierwotnie chodziło głównie o łatwiejsze przeciąganie rzemieni przez dziurki. Natomiast skuwki też były, o ile aglety były właśnie „skuwane”.  Skuwki, podobnie jak najpierw aglety, stały się naszym ojczystym języku rzadkością. Ze skuwkami było tak, że nazywano w ten sposób zakucie ołówków, piór, pędzli, potem zatyczek do długopisów. Współcześnie skuwka w ołówku utożsamiana jest z zakutą na końcu gumką, co już jest powszechnie znane. Około stu lat temu, w epoce wiecznych piór i rozwoju ich, w XIX wieku upowszechniło się przeniesienie słowa skuwka na zamknięcie piór, a potem na długopisów. Chociaż samo pióro wieczne jest znacznie starsze niż ołówek, bo co najmniej od czasów Tutenchamona, odnalaziono pierwowzór pióra wiecznego w jego grobowcu. Ale to już inna historia. Warto przy okazji zwrócić uwagę na wymowę słowa aglet po angielsku, ponieważ, to również nie jest ich słowo, a pochodzi z łaciny również jest wymiawiane (oprócz różnicy akcentowej) tak jak po polsku. To tak przy okazji, zanim, jak to „na necie”, ktoś na nowo wymyśli koło 😉